Mark Manson ผู้เขียนหนังสือ The Subtle Art of Not Giving a F*ck ได้เขียนลงในบล็อกส่วนตัวในหัวข้อที่ชื่อว่า The “Once in a Lifetime” Paradox ที่บอกเล่าถึงการให้ค่าความสำคัญกับคำว่า “ประสบการณ์” ของมนุษย์
โดยปกติแล้วมนุษย์เราจะมีประสบการณ์ชีวิตอยู่ 2 รูปแบบด้วยกัน
ประสบการณ์รูปแบบแรกคือ Once in a lifetime เป็นประสบการณ์ที่ให้ความรู้สึกตื่นเต้นที่น้อยครั้งเราจะได้เจออย่างเช่น ถูกเชิญไปงานปาร์ตี้ที่มีแต่คนดัง, สัมภาษณ์บุคคลสำคัญๆ หรือเดินทางไปยังสถานที่ที่ทุกคนบอกว่าสักครั้งหนึ่งในชีวิตต้องไป ซึ่งสิ่งเหล่านี้เกิดจากความรู้สึกที่เรียกว่า FOMO ย่อมาจากคำว่า Fear Of Missing Out เป็นความกลัวที่จะพลาดโอกาสอะไรบางอย่างไป กลัวว่าตัวเองจะตกกระแสจึงเกิดความรู้สึกอยากเสพและแชร์ข้อมูลบนโซเชียลตลอดเวลา จนกลายเป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลให้คนในยุคนี้ติดโซเชียลมากกว่าที่ควรจะเป็น
ประสบการณ์รูปแบบที่ 2 คือ Everyday experience ถือว่าเป็นคู่ตรงข้ามกับแบบแรก เพราะประสบการณ์แบบ Everyday experience เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นในชีวิตเราตลอดเวลา เช่น ช่วงเวลาพูดคุยกับคนในครอบครัว, นัดกินข้าวกับกลุ่มเพื่อนทุกคืนวันศุกร์, ช่วงเวลาที่ได้เล่นกับลูกหรือ การออกกำลังกายทุกวัน เป็นต้น
ปกติแล้วเราส่วนใหญ่มักให้ความสำคัญกับประสบการณ์แบบ Once in a lifetime มากเกินไป เราหลงใหลที่จะวิ่งตามเป้าหมาย เมื่อทำเป้าหมายหนึ่งเสร็จก็เกิดความกระหายอยากทำเป้าหมายใหม่ๆ อีก ซึ่ง Mark Manson ได้บอกว่าถ้าเราวิ่งตามเป้าหมายไปเรื่อยๆ เราจะเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าภายในจิตใจและสิ่งหนึ่งที่หายไปคือ ประสบการณ์แบบ Everyday experience เราอาจจะวิ่งตามเป้าหมายจนหลงลืมการมีชีวิตตามปกติ การได้มีเวลากินข้าวกับครอบครัว มีเวลาเล่นกับลูก เพราะสิ่งเหล่านี้ถ้าเกิดขึ้นแล้ว หรือบางอย่างผ่านไปแล้วเราไม่สามารถที่จะย้อนเวลากลับไปแก้ไขสิ่งเหล่านี้ได้
ดังนั้น เราควรใช้ชีวิตทั้งสองแบบให้สมดุลกัน มีเป้าหมายในชีวิตแบบ Once in a lifetime ให้เกิดความรู้สึกตื่นเต้นและท้าทายบ้าง แต่อย่างหลงระเริงจนพลาดการใช้ชีวิตปกติแบบ Everyday experience ไป เพราะทั้งสองอย่างล้วนมีคุณค่ากับชีวิตเราในรูปแบบที่แตกต่างกันและอย่าลืมว่า
Every moment is an experience – Jake Roberts
ทุกช่วงเวลาล้วนเป็นประสบการณ์ของชีวิต
แปลและเรียบเรียงจาก: https://bit.ly/3bQdWJq
Advertisements
