“ความเพิกเฉย” ไม่ใช่คำตอบ

“INDIFFERENCE ELICITS NO RESPONSE. INDIFFERENCE IS NOT A RESPONSE. INDIFFERENCE IS NOT A BEGINNING; IT IS AN END. AND, THEREFORE, INDIFFERENCE IS ALWAYS THE FRIEND OF THE ENEMY, FOR IT BENEFITS THE AGGRESSOR — NEVER HIS VICTIM, WHOSE PAIN IS MAGNIFIED WHEN HE OR SHE FEELS FORGOTTEN. THE POLITICAL PRISONER IN HIS CELL, THE HUNGRY CHILDREN, THE HOMELESS REFUGEES — NOT TO RESPOND TO THEIR PLIGHT, NOT TO RELIEVE THEIR SOLITUDE BY OFFERING THEM A SPARK OF HOPE IS TO EXILE THEM FROM HUMAN MEMORY. AND IN DENYING THEIR HUMANITY, WE BETRAY OUR OWN.”

คำพูดดังกล่าวเป็นหนึ่งในสุนทรพจน์ที่ดีที่สุดแห่งศตวรรษ ผู้กล่าวคือ “Elie Wiesel” นักเขียนเจ้าของรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพปี 1986 ผู้เคยเป็นเหยื่อที่รอดชีวิตจากค่ายกักกันนาซีเอาชวิตซ์ ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยเขาได้ถ่ายทอดคำพูดอันทรงพลังนี้ ต่อหน้าอดีตประธานาธิบดี บิล คลินตัน และผู้ทรงคุณวุฒิที่คราคร่ำอยู่ในทำเนียบขาว เนื่องในโอกาสของการเปลี่ยนสหัสวรรษเข้าสู่ปี 2000

Elie Wiesel ต้องการถ่ายทอดความเลวร้ายของมนุษย์ ในวันที่ชาวยิวถูกกักขัง พรากเสรีภาพในการมีชีวิต ด้วยการย่ำยีอย่างทารุณ ซึ่ง Elie Wiesel และครอบครัวเป็นหนึ่งในเหยื่อของสงครามนั้น ทว่าความทุกข์ทรมานและความตายของคนกลุ่มหนึ่ง กลับถูกเพิกเฉยจากมนุษย์คนอื่นๆ ที่บอกว่าตัวเอง ‘เป็นกลาง’ ด้วยการเงียบงัน ไม่แยแสต่อเสียงร้องขอความช่วยเหลือเหล่านั้น

“สิ่งที่ตรงกันข้ามกับความรักไม่ใช่ความเกลียดชัง แต่เป็นความเฉยเมย…”

“THE OPPOSITE OF LOVE IS NOT HATRED, IT’S INDIFFERENCE…”

แปลและเรียบเรียงจาก

https://bit.ly/3ztRL4i

https://bit.ly/3zsCsch

#missiontothrmoon

#missiontothemoonpodcast

#society

ติดตามความเคลื่อนไหวและเนื้อหาน่าสนใจอื่นๆ ได้ที่ https://missiontothemoon.co/online-content/