การคิดและทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้านนี่แหละครับ เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้คนประสบความสำเร็จมานักต่อนักแล้ว อย่างเรื่องธุรกิจเป็นเรื่องที่ไม่มีสูตรตายตัว การขายสินค้าและบริการอาจไม่ใช่แค่คิดว่าจะขายอะไร ที่ไหน อย่างไร ราคาเท่าไร
เพราะอาจต้องคิดไปถึงว่า จะทำยังไงให้ลูกค้ามีเงินมาซื้อของของเราถ้าคิดได้ขนาดนั้น โอกาสปิดการขายจะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
มีเคสของบริษัทนึงชื่อว่า เวสเทอร์การ์ด ฟรานเซน (Vestergaard Frandsen) ซึ่งตั้งอยู่ในสวิสเซอร์แลนด์ บริษัทนี้สามารถคิดค้นนวัตกรรม หลอดกรองน้ำ “ไลฟ์สตรอว์” (LifeStraws) ได้สำเร็จซึ่งสามารถขจัดแบคทีเรืยและโปรโตซัวซีสต์ในน้ำสกปรกได้กว่า 99.99% ซึ่ง ไลฟ์สตรอว์ เป็นสินค้าขายดีกับองค์กรช่วยเหลือต่างๆ เพราะมันสามารถทำให้คนสามารถเข้าถึงน้ำสะอาดได้ในเวลาที่ประสบภัย
แต่แล้ววันหนึ่ง เวสเทอร์การ์ด ก็มองเห็นตลาดที่ใหญ่กว่าองค์กรเพื่อสังคม (NGOs) เพราะมีประชากรโลกกว่า 780 ล้านคนที่ยังขาดแคลนน้ำสะอาด แต่ปัญหาคือ ประชากรในประเทศที่ขาดแคลนน้ำสะอาดนั้นส่วนใหญ่ไม่มีรายได้มากพอที่จะซื้อสินค้าของพวกเขา
ฉะนั้นปัญหาของ เวสเทอร์การ์ด ฟรานเซน จึงต้องคิดต่อด้วยว่าลูกค้ามีเงินไม่พอ ของก็ลดราคาไม่ได้จะทำยังไงดี การใช้เงินบริจาคมาเพื่อซื้อของแจกประชาชนแล้วนี้ก็ไม่ใช่วิธีการที่ยั่งยืนอีกเช่นกัน
ถ้าเป็นคนส่วนใหญ่คงหยุดคิดแค่นี้ ถ้าเงินไม่พอซื้อ ก็เห็นจะต้องแยกย้าย
แต่ เวสเทอร์การ์ด ฟรานเซน ไม่คิดเช่นนั้น
และวันนึงพวกเขาก็เห็นทางออก ทางออกเล็กที่ไม่น่าเชื่อ เพราะมันไม่ได้อยู่ที่เงิน มันอยู่ที่อื่น
มันอยู่ที่ทางเข้า!
ทางออกที่ว่าคือ ข้อตกลง Worldwide CO2 emissions trade (ข้อตกลงการแลกเปลี่ยนการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์) ที่ให้ประชาชนในประเทศกำลังพัฒนาสามารถซื้อขาย เครดิตการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (Carbon credit) เมื่อสามารถพิสูจน์ว่ามีการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ ซึ่งหลอดกรองน้ำของ เวสเทอร์การ์ด ก็ช่วยให้ไม่ต้องต้มน้ำเพื่อฆ่าเชื้อโรคซึ่งเท่ากับว่าเป็นการได้ เครดิตสะสมเพิ่มจากการประหยัดการปล่อยก๊าซที่ว่านี้
บริษัทใหญ่ๆในประเทศที่พัฒนาแล้วสามารถซื้อ คาร์บอนเครดิต เหล่านี้เพื่อชดเชยก๊าซเรือนกระจกที่พวกเข้าสร้าง เพื่อให้ เรื่องเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม (environmental profile) ของบริษัทเหล่านี้โดยภาพรวมนั้นดีขึ้น
เวสเทอร์การ์ด ฟรานเซน จึงใช้โอกาสนี้ให้ประชาชนชาวเคนย่าหลายแสนคนใช้ คาร์บอนเครดิต เพื่อมาซื้อหลอดกรองน้ำของพวกเขาทำให้ชาวเคนย่าสามารถเข้าถึงน้ำสะอาดได้ แถมที่สำคัญ เวสเทอร์การ์ด ฟรานเซน ก็ยังขายสินค้าได้อีกด้วย
ซึ่งเคสนี้ถือว่า เหนือชั้นสุดๆ เป็นการคิดแบบสองต่อ ไม่ธรรมดาจริงๆครับ อย่างที่บอกครับ
