ถ้าพูดถึงเสียงดนตรีหรือบทเพลงจะนึกถึงอะไร? เชื่อว่าส่วนใหญ่คงนึกถึงท่วงทำนองอันแสนไพเราะ จังหวะที่รื่นหู และเสียงที่ปลอบประโลมจิตใจ
แต่จะเป็นอย่างไรถ้าบทเพลงเหล่านี้อาจมีความลึกลับที่ชวนน่าขนลุกซ่อนอยู่?!
เหมือนกับ “The Music of Erich Zann” เรื่องสั้นที่เขียนโดย H. P. Lovecraft ในปี 1921 ที่บอกเล่าเรื่องราวบทเพลงจากต่างโลก ที่ว่ากันว่าคอยช่วยขับกล่อม “อาซาธอส” มหาเทพที่กำลังหลับใหล เพราะถ้าตื่นขึ้นเมื่อไร…อาจทำให้ทั้งจักรวาลอาจจะมลายหายสิ้นไ
“The Music of Erich Zann” บทเพลงประหลาดจากต่างโลก
นักศึกษาสาขาอภิปรัชญาคนหนึ่งกำลังมองหาห้องเช่าราคาถูกใกล้กับมหาวิทยาลัย เพราะตอนนี้ฐานะการเงินของเขาไม่สู้ดีเท่าไรนัก เมื่อเขาค้นหาเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ถนน Rue d’Auseil ที่อยู่อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำตรงข้ามมหาวิทยาลัย
เขาต้องเดินข้ามสะพานที่ก่อขึ้นจากหินสีดำทมิฬ เพื่อไปยังถนนดังกล่าว โดยสถานที่แห่งนี้ไม่ว่าจะดูอย่างไรก็เต็มไปด้วยความประหลาดชอบกล ทั้งหมอกควันสีดำทึบตลอดทั้งวัน แม่น้ำที่มีกลิ่นแปลกๆ อย่างบอกไม่ถูก รวมๆ แล้วบ่งบอกได้ถึงความชั่วร้ายที่ไม่อาจหาที่ไหนได้
Rue d’Auseil เป็นถนนแคบๆ ที่รถผ่านไม่ได้ อีกทั้งยังบันไดสูงชันจำนวนมาก ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังเดินขึ้นเขา ส่วนอาคารต่างๆ ก็ค่อนข้างเก่าแก่และโน้มเอียงเข้าหากัน
แม้จะดูน่าแปลกชอบกล แต่เขาก็ต้องเดินหาที่พักราคาถูกต่อไป จนมาถึงจุดที่สูงที่สุดของถนน ทำให้เขาได้พบกับอาคารหลังหนึ่งที่มีผู้ดูแลที่เป็นอัมพาตชื่อ “Blandot” และเขาได้ตัดสินใจเช่าห้องชั้น 5 ที่อาคารแห่งนี้
และแล้วเรื่องราวแสนประหลาดก็เกิดขึ้น!
นักศึกษาขี้สงสัย ชายปริศนา และบทเพลงประหลาด
ในคืนแรก เขาได้ยินเสียงบทเพลงจาก Viol (ซอโบราณหกสาย) ดังมาจากชั้นบน โดยบทเพลงนี้มีท่วงทำนองและตัวโน้ตที่ดูเป็นไปไม่ได้ ราวกับมาจากต่างโลก ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาจึงไปถามผู้ดูแล ทำให้รู้ว่าผู้ที่เล่นบทเพลงนี้คือ “Erich Zaan” นักดนตรีไส้แห้งคนหนึ่ง ที่หากินอยู่แถวโรงออเครสตร้าถูกๆ และอาศัยอยู่ที่ชั้นบนสุดของอาคารนี้
หลายต่อหลายคืนหลังจากนั้น เขาก็ฟังบทเพลงดังกล่าวเรื่อยมา โดยเขารู้สึกประทับใจมากเสียจนนอนไม่หลับ และปักใจเชื่อว่า Erich Zaan จะต้องเป็นนักดนตรีอัจฉริยะแน่ๆ เขาจึงตัดสินใจไปดักรอ เพื่อแนะนำตัวในช่วงเย็นของวันถัดมา
“Erich Zaan” เป็นชายตัวเล็ก รูปร่างผอม มีนัยน์ตาสีฟ้า คล้ายกับ “Satye” ครึ่งคนครึ่งแพะที่สวมชุดโกโรโกโสอยู่ โดยตอนแรก Erich Zaan แสดงท่าทีไม่พอใจอย่างมาก แต่เมื่อเห็นถึงความพยายาม ความเป็นมิตร และคำชมต่างๆ สุดท้ายก็ยอมให้เขาขึ้นไปในห้อง เพื่อฟังเพลงที่จะเล่น
ห้องของ Erich Zaan อยู่ใต้หลังคา เต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์เก่าๆ อันทรุดโทรมและแทบจะไม่มีของประดับอื่นใดเลย อีกทั้งห้องมีเพียงแค่หน้าต่างบานเดียว แถมยังถูกคลุมเอาไว้ด้วยผ้าม่านหนาทึบ ราวกับว่าห้องเช่านี้ถูกทิ้งร้างไว้ไม่มีคนอาศัย
เมื่อเขาได้ฟังบทเพลงก็รู้สึกประทับใจเช่นเคย แต่บทเพลงเหล่านี้ไม่เหมือนที่เคยได้ยินในคืนก่อนๆ เขาจึงท้วงขึ้นมาและพยายามผิวปากเลียนเสียงทำนอง แต่ก็ถูกอีกฝ่ายห้ามไว้ทันที
หลังจากนั้น Erich Zaan ได้เขียนอธิบายในกระดาษว่า “เขานั้นชรามากแล้ว แถมยังมีความกลัวฝังใจมากมาย เขารู้สึกยินดีและดีใจมากที่มีคนชอบบทเพลงนี้ แต่เขาไม่สามารถเล่นได้ตามที่ขอ และขอให้นักศึกษาย้ายห้องไปที่ชั้น 3 เพื่อไม่ต้องได้ยินเสียงบทเพลงประหลาดที่เขาเล่น”
เมื่อนักศึกษาได้อ่านข้อความในกระดาษแล้ว ก็ยอมย้ายไปอยู่ที่ชั้น 3 ตามความต้องการของ Erich Zaan แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความสงสัยใคร่รู้และความประทับใจที่มีต่อบทเพลงหายไปแต่อย่างใด โดยเขามักจะแอบย่องขึ้นมาฟัง Erich Zaan เล่นเครื่องดนตรีบ่อยๆ
จนกระทั่งคืนหนึ่งตอนที่เขากำลังแอบฟังอยู่ ก็ได้ยินเสียง Erich Zaan กรีดร้องออกมา ด้วยความเป็นห่วงเขาจึงตัดสินใจเคาะประตูห้อง และคนที่อยู่ในห้องก็ยอมเปิดประตูให้ พร้อมกับเขียนอธิบายพฤติกรรมประหลาดที่เกิดขึ้นอยู่ชั่วโมงกว่า
อย่างไรก็ตาม Erich Zaan ยังไม่ทันเขียนจบ ก็มีเสียงดนตรีประหลาดดังขึ้นมาแต่ไกลจากหน้าต่างหลังม่าน โดยเสียงดนตรีนี้ทำให้ Erich Zaan มีอาการคลุ้มคลั่งเหมือนคนไร้สติ และหยิบเครื่องดนตรีขึ้นมาบรรเลงอย่างบ้าคลั่ง
มิติต่างโลกและ “ความลับ” ที่ปลิวหายไป
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้นักศึกษารู้ว่าจริงๆ แล้ว Erich Zaan บรรเลงบทเพลงประหลาด เพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งชั่วร้ายคืบคลานเข้ามาภายในห้อง โดยระหว่างที่กำลังเล่นเครื่องดนตรีอยู่ ก็มีลมประหลาดพัดแรงผ่านหน้าต่างเข้ามา และพัดกระดาษที่ Erich Zaan กำลังเขียนอธิบายออกนอกหน้าต่างไป
และแล้วข้อเท็จจริงอันน่าขนลุกที่ซ่อนอยู่หลังม่านก็เปิดเผย เมื่อเขามองออกไปนอกหน้าต่าง แทนที่จะพบทัศนียภาพอันงดงามของเมือง เขากลับมองเห็นแต่ความมืดดำแสนชั่วร้ายแผ่ขยายออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เหมือนกับหลุดมาในอีกมิติหนึ่ง
เท่านี้ยังไม่พอ… ลมประหลาดยังพัดเชิงเทียนที่สว่างไสวอยู่ดับลง เขาตกใจมากและร้องเรียก Erich Zaan แต่ก็ต้องพบว่า Erich Zaan ได้ตายจากไปแล้ว ทว่าร่างไร้วิญญาณของเขายังคงบรรเลงดนตรีอยู่
นักศึกษากลัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า จึงรีบวิ่งหนีออกจากห้องนี้และออกจากถนนแห่งนี้ หลังจากวันนั้น เขาก็พยายามค้นหาถนน Rue d’Auseil อยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่พบและไม่อาจหวนกลับไปที่แห่งนั้นได้อีกเลย
สุดท้ายไม่มีใครเจอถนน Rue d’Auseil ไม่มีใครรู้ว่า Erich Zaan เขียนอธิบายอะไร ไม่มีใครรู้ที่มาที่ไปของบทเพลงประหลาด และความลับก็ยังคงเป็นปริศนาต่อไป!ฟังเรื่องเล่าแบบเต็มๆ ได้ที่: https://youtu.be/c_sCqDNUTpI
#MissionToPlutoPodcast
#TimeToPlayPodcast
